ناصرالدین شاه و امام حسین(ع) - ऌ عاشق بی معشوق ऌ

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکُمْ مِنّى جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ

هروقت دیدی تنها شدی بدون خدا همه رو بیرون کرده تا خودت باشی و خودش ...

درباره ما

مدیر وبلاگ : علیرضا[234]

نویسندگان وبلاگ :

علیرضا (@)[0]

اگر کسی دوست دارد از آن سوء استفاده مکن،اگر کسی بهت نیاز داشت نیازش را برطرف کن ، اگر کسی بهت اطمئنان کرد بهش خیانت نکن. ****************** می دونی طاقت ندارم/ با غم و غصه اسیرم/ زود بیا که خیلی تنهام/ به خدا بی تو میمیرم >>>>من را در استاگرام همراهی کنید<<< https://www.instagram.com/kalaq.vn/

نویسندگان

instagarm.com/dc_marvel_fa

tweteer.com/alirezataqipour

facebook.com/AlirezaTaghipour72

تبلیغات

عضویت در کلیکار

لینک های ویژه

ثامن تم | قالب و ابزار مذهبی رایگاه

علامرودشت تاون

بشارت 110 | از جنس پلاک

پایگاه فرهنگی دختر چادری

پیوندهای روزانه

درد و دل

عشق مجازی

وبلاگ دختر برفی

وبلاگ نفس --- درد و دل

.: تمام پیوندها :.

دیگر امکانات

زیارة الإمام إمیر المؤمنین (ع)

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَفْوَةَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْهُدَى السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا عَلَمَ التُّقَى السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبَارُّ التَّقِیُّ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا الْحَسَنِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا عَمُودَ الدِّینِ وَ وَارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ صَاحِبَ الْمِیسَمِ وَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِیمِ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْکِتَابَ حَقَّ تِلٰاوَتِهِ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ تَمَّتْ بِکَ کَلِمَاتُ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهٰادِهِ وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ جُدْتَ بِنَفْسِکَ صَابِراً وَ مُجَاهِداً عَنْ دِینِ اللَّهِ مُؤْمِناً بِرَسُولِ اللَّهِ طَالِباً مَا عِنْدَ اللَّهِ رَاغِباً فِیمَا وَعَدَ اللَّهُ وَ مَضَیْتَ لِلَّذِی کُنْتَ عَلَیْهِ شَاهِداً وَ شَهِیداً وَ مَشْهُوداً فَجَزَاکَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنِ الْإِسْلَامِ وَ أَهْلِهِ مِنْ صِدِّیقٍ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ کُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلَاماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِیمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ یَقَناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْظَمَهُمْ عَنَاءً وَ أَحْوَطَهُمْ عَلَى رَسُولِهِ وَ أَفْضَلَهُمْ مَنَاقِبَ وَ أَکْثَرَهُمْ سَوَابِقَ وَ أَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً وَ أَشْرَفَهُمْ مَنْزِلَةً وَ أَکْرَمَهُمْ عَلَیْهِ قَوِیتَ حِینَ ضَعُفَ أَصْحَابُهُ وَ بَرَزْتَ حِینَ اسْتَکَانُوا وَ نَهَضْتَ حِینَ وَهَنُوا وَ لَزِمْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ ص کُنْتَ خَلِیفَتَهُ حَقّاً لَمْ تُنَازَعْ بِرَغْمِ الْمُنَافِقِینَ وَ غَیْظِ الْکَافِرِینَ وَ کُرْهِ الْحَاسِدِینَ وَ ضَغَنِ الْفَاسِقِینَ فَقُمْتَ بِالْأَمْرِ حِینَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِینَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَیْتَ بِنُورِ اللَّهِ إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَکَ فَقَدْ هُدِیَ کُنْتَ أَقَلَّهُمْ کَلَاماً وَ أَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً وَ أَکْثَرَهُمْ رَأْیاً وَ أَشْجَعَهُمْ قَلْباً وَ أَشَدَّهُمْ یَقِیناً وَ أَحْسَنَهُمْ عَمَلًا وَ أَعْنَاهُمْ بِالْأُمُورِ کُنْتَ لِلدِّینِ یَعْسُوباً أَوَّلًا حِینَ تَفَرَّقَ النَّاسُ وَ أَخِیراً حِینَ فَشِلُوا کُنْتَ لِلْمُؤْمِنِینَ أَباً رَحِیماً إِذْ صَارُوا عَلَیْکَ عِیَالًا فَحَمَلْتَ أَثْقَالَ مَا عَنْهُ ضَعُفُوا وَ حَفِظْتَ مَا أَضَاعُوا وَ رَعَیْتَ مَا أَهْمَلُوا وَ شَمَّرْتَ إِذَا اجْتَمَعُوا وَ شَهِدْتَ إِذْ جَمَعُوا وَ عَلَوْتَ إِذْ هَلِعُوا وَ صَبَرْتَ إِذْ جَزِعُوا کُنْتَ عَلَى الْکَافِرِینَ عَذَاباً صَبّاً وَ لِلْمُؤْمِنِینَ غَیْثاً وَ خِصْباً لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُکَ وَ لَمْ یَزِغْ قَلْبُکَ وَ لَمْ تَضْعُفْ بَصِیرَتُکَ وَ لَمْ تَجْبُنْ نَفْسُکَ وَ لَمْ تَهِنْ کُنْتَ کَالْجَبَلِ لَا تُحَرِّکُهُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا تُزِیلُهُ الْقَوَاصِفُ وَ کُنْتَ کَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ضَعِیفاً فِی بَدَنِکَ قَوِیّاً فِی أَمْرِ اللَّهِ مُتَوَاضِعاً فِی نَفْسِکَ عَظِیماً عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَبِیراً فِی الْأَرْضِ جَلِیلًا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ فِیکَ مَهْمَزٌ وَ لَا لِقَائِلٍ فِیکَ مَغْمَزٌ وَ لَا لِأَحَدٍ فِیکَ مَطْمَعٌ وَ لَا لِأَحَدٍ عِنْدَکَ هَوَادَةٌ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ عِنْدَکَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ حَتَّى تَأْخُذَ بِحَقِّهِ وَ الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ عِنْدَکَ ضَعِیفٌ ذَلِیلٌ حَتَّى تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَّ وَ الْقَرِیبُ وَ الْبَعِیدُ عِنْدَکَ فِی ذَلِکَ سَوَاءٌ شَأْنُکَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُکَ حُکْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُکَ حِلْمٌ وَ حَزْمٌ وَ رَأْیُکَ عِلْمٌ وَ عَزْمٌ اعْتَدَلَ بِکَ الدِّینُ وَ سَهُلَ بِکَ الْعَسِیرُ وَ أُطْفِئَتْ بِکَ النِّیرَانُ وَ قَوِیَ بِکَ الْإِیمَانُ وَ ثَبَتَ بِکَ الْإِسْلَامُ وَ الْمُؤْمِنُونَ سَبَقْتَ سَبْقاً بَعِیداً وَ أَتْعَبْتَ مَنْ بَعْدَکَ تَعَباً شَدِیداً فَجَلَلْتَ عَنِ النَّکَالِ وَ عَظُمَتْ رَزِیَّتُکَ فِی السَّمَاءِ وَ هَدَّتْ مُصِیبَتُکَ الْأَنَامَ فَ‍ إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَیْهِ رٰاجِعُونَ رَضِینَا عَنِ اللَّهِ قَضَاءَهُ وَ سَلَّمْنَا لِلَّهِ أَمْرَهُ فَوَ اللَّهِ لَنْ یُصَابَ الْمُسْلِمُونَ بِمِثْلِکَ أَبَداً کُنْتَ لِلْمُؤْمِنِینَ کَهْفاً وَ حِصْناً وَ عَلَى الْکَافِرِینَ غِلْظَةً وَ غَیْظاً فَأَلْحَقَکَ اللَّهُ بِنَبِیِّهِ وَ لَا حَرَمَنَا أَجْرَکَ وَ لَا أَضَلَّنَا بَعْدَکَ وَ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ . وَ تُصَلِّی عِنْدَهُ سِتَّ رَکَعَاتٍ تُسَلِّمُ فِی کُلِّ رَکْعَتَیْنِ لِأَنَّ فِی قَبْرِهِ عِظَامَ آدَمَ وَ جَسَدَ نُوحٍ وَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع فَمَنْ زَارَ قَبْرَهُ فَقَدْ زَارَ آدَمَ وَ نُوحاً وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع فَتُصَلِّی لِکُلِّ زِیَارَةٍ رَکْعَتَیْنِ‌ .

مطالب اخیر وبگاه

ناصرالدین شاه و امام حسین(ع)

امام حسین(ع)

ناصرالدین شاه شبی وصال شیرازی رو احضار میکنه و به ایشون میگه: من تموم شعرهای دیوان حافظ رو خونده ام و همه اونها رو متوجه شده ام الا یه بیت و اون بیت این هست :

بلبلی برگ گلی خوشرنگ در منقار داشت
وندر آن برگ و نوا خوش ناله های زار داشت

مگر نه تمام سعی و تلاش و کوشش بلبل رسیدن به گل هست ؟ عاشق به معشوق ؟ عابد به معبود ؟ قاصد به مقصود؟
در مصرع اول نوشته شده که رسیده ، حالا چرا در مصرع دوم ناله و زاری میکنه؟ و ناله و زاری اون دلیلش چیه؟

وصال شیرازی میره و یه شعری رو بر همین وزن و همین قافیه می سرایه که جواب ناصرالدین شاه رو بده.

خسروا در حالتی کین سینه غم بسیار داشت
یادم آمد داستــانی کانجنـاب اظهــار داشت

در خصوص شعر حافـظ آنکه پرسیدی ز من
بلبلی برگ گلی خوشرنگ در منقـــار داشت

نیــمه شب غواص گشتم من به بحر ابجـدی
تا ببینم این صدف چندین گهر در بار داشت

بلبلی برگ گلی شـد سیصـد و پنجاه و شش
با علی و با حسین و با حسن معیـــار داشت

برگ گل سبـز است دارد او نشــانی از حسن
چونکه در وقت شهادت سبزی رخسـار داشت

رنگ گل سرخ است دارد او نشـانی از حسین
چونکه هنگـام شهـادت عارضی گلنـار داشت

روز عــاشـورا حسیــن ابـن علی در کــربلا
اصغـر زار و ضعیـف خـویش در منقار داشت

بلبلی باشـد علی کـز حسرت این هـر دو گل
وندر آن برگ و نوا خوش ناله هـای زار داشت

شعر حافظ را تو آخر خوش بسنجیـدی وصال
تا ببینند کی توان در این سخن انکــار داشت

بعد از این جواب ناصرالدین شاه از عشق پاک امام حسین بخدا و یکه تازی ایشون در صحرای کربلا و لحظه شهادتشون به زیبایی یک مثنوی سرودند به شرح زیر:

او با وجود تمام خصائل خود، عاشق امام حسین بود و در محرم کلاه خود را کج گذاشته و سبیل خود را به سمت پایین میداد.

امام حسین (ع) یکه تاز راه عشق

عشق بازی کار هر شیاد نیست این شکار، دام هر صیاد نیست

عاشقی را قابلیت لازم است طالب حق را حقیقت لازم است
عشق ، از معشوق اول سر زند تا به عاشق ، جلوه دیگر کند

تا به حدی که برد هستی از او سر زند صد شورش و مستی از او

شاهد این مدعی خواهی اگر بر حسین و حالت او کن نظر

روز عاشورا در آن میدان عشق کرد رو را جانب سلطان عشق

بارالها این سرم این پیکرم این علمدار رشید، این اکبرم

این سکینه، این رقیه، این رباب این عروس دست وپا خون در خضاب

این من و این ساربان، این شمر دون این تن عریان میان خاک و خون

این من و این ذکر یارب یاربم این من و این ناله های زینبم

پس خطاب آمد زحق کی شاه عشق ای حسین یکه تاز راه عشق

گر تو بر من عاشقی ای محترم پرده برکش من به تو عاشقترم

غم مخور که من خریدار توام مشتری بر جنس بازار توام

هر چه بودت داده ای در راه ما مرحبا صد مرحبا خودهم بیا

خود بیا که می کشم من ناز تو عرش و فرشم جمله پا انداز تو

لیک خود تنها در بزم یار خود بیا و اصغرت را هم بیار

خوش بود در بزم یاران بلبلی خاصه در منقار اوبرگ گلی

خود تو بلبل، گل؛ علی اصغرت زودتر بشتاب سوی داورت

امام حسین (ع) گوهر صدف

تو کیستی که گرفتی به هر دلی وطنی
که نه در انجمنی نه برون ز انجمنی

جگر خراش عقیقی خراش بر جگری
سخن گداز و سخن آفرین و خوش سخنی

به هر صدف گهری و به هر گهر چمنی
که در نظرمه و منظور چشم مرد و زنی

محمدی نه علی نه حسن نه پس تو که یی؟
تویی حسین که بویت وزد به هر چمنی

ببوی ، همچو محمد به خوی ، همچو علی
بدین مظهر داور بخلق چون حسنی

تو آن حسین غریبی که روز عاشورا
جهان مصالحه کردی بکهنه پیرهنی

تو آن حسین وحیدی که زد لبان ترا
یزید چوب ، همی گفت خوش لب و دهنی

تو آن حسین شهیدی که در کنار فرات
شدی شهید و نکردی ز آب تردهنی

تو آن حسین غریبی که زیر خنجر شمر
بفکر درد و غم شیعیان خویشتنی

بلی بلی تو همانی که روز عاشورا
دو صد مجادله کردی نبرده یک کفنی

تو آن حسین غریبی که خانه خولی
سرت میان تنور و جداست از بدنی

خموش (ناصردین) شو که زینب مضطر
بگفت نیست بدوران ستم کشی چومنی

امام حسین (ع( :هر کس این پنج چیز را نداشته باشد از زندگی بهره ای نمی برد: عقل، دین، ادب، شرم و خوش خلقی.

منبع: وبلاگ عشق را زیر باران باید جست

نویسنده علیرضا در چهارشنبه 91/5/18 | نظر

طراحی و کدنویسی قالب : علیرضاحقیقت - ثامن تم

Web Template By : Samentheme.ir

آرشیو مطالب